We schrijven regelmatig korte stukjes. Mogelijk bemoedigen ze en zijn ze toepasbaar.
Tijdens pastorale gesprekken komt wel eens boosheid of teleurstelling als thema naar voren. Wanneer moet je het dan gaan hebben over vergeving of verzoening?
Voordat we hierover spreken, is het belangrijk om erachter te komen waar deze boosheid of teleurstelling vandaan komt. Is er duidelijke reden om boos of teleurgesteld te zijn, of is dit een gevoel dat ontstaan is vanuit iets anders, zoals bijvoorbeeld onmacht. Op wie richt zich het gevoel? Boos op iemand of op God? Of eigenlijk op zichzelf? Of teleurstelling in zichzelf die zich richt op een ander? Onderzoek samen deze vragen.
Vergeving en verzoening is niet hetzelfde. Verzoening komt vaak pas na vergeving. En soms kom je niet eens aan vergeven toe, omdat het onrecht te groot is, en moet je beginnen met het opgeven van het recht van wraak. Dit loslaten is dan een eerste stap richting vergeving.
Neem geen wraak, geliefde broers en zussen,
maar laat God uw wreker zijn. Want er staat geschreven:
'Het is aan Mij om wraak te nemen. Ik zal vergelden.'
Zie Romeinen 8:19.
Wraak nemen hoeft niet, want God zal niets ongezien voorbij laten gaan. Vergeven is nodig om uiteindelijk te kunnen helen. Neem samen de tijd om te onderzoeken wat er speelt. Vraag – daarna pas – aan God om te helpen vergeving te schenken en te ontvangen.