We schrijven regelmatig korte stukjes. Mogelijk bemoedigen ze en zijn ze toepasbaar.
Pastoraat is zorgen voor het verhaal van mensen. Dat verhaal is wellicht vastgelopen. Daarom komen ze om hulp. Dit zorgen voor het verhaal mogen we doen vanuit het Verhaal van God, vanuit Zijn vergeving of genezing of troost, bijvoorbeeld.
Wanneer we in gesprek zijn met mensen die over hun pijn of verdriet of boosheid vertellen, hoeven we daarom niet onmiddellijk het probleem op te lossen door er een emmer water overheen te gooien (brandje blussen) of er een pleister op te plakken (een andere manier van sussen).
De pijn of boosheid die gevoeld wordt, moet niet terug naar binnen geduwd worden maar mag in het gesprek naar buiten komen. Daarom luisteren we. Het verhaal van mensen kan alleen met God in verbinding worden gebracht, als het eerst naar buiten mag komen.
U komt stilheid toe, een lofzang, o God in Sion;
U worde gelofte betaald.
Hoorder van het gebed,
tot U komt al wat leeft.
Zie Psalm 65:2-3.
We hoeven niet bang te zijn voor emoties of problemen van de ander. Wees daarom geen brandweer of verpleegkundige maar leen een luisterend oor. Het verhaal wordt dan een gebed.